ساختار کورهٔ تونلی
کورهٔ تونلی یک تونل دراز و باریک است که کف آن ریلگذاری شدهاست و محصولات، با عبور از درون آن در معرض حرارت قرار میگیرند و پخته یا میشوند. محصولات برای عبور از کورهٔ تونلی میبایست بر روی واگنهای مخصوصی چیده شوند. کورهٔ تونلی شامل سه مرحلهٔ پیشگرمایش، پخت و خنککن میباشد. در سادهترین نوع کورهٔ تونلی، مشعلهای موجود در منطقهٔ پخت باعث گرم شدن هوای کوره میشود. این هوا با حرکت به سمت ورودی تونل (پیشگرمایش) آرام آرام حرارت خود را به واگنهای این منطقه منتقل میکند و در نهایت از دودکش خارج میشود. از سوی دیگر هوای تازه از خروجی تونل وارد میشود و در مواجهه با واگنهایی که مرحلهٔ پخت را پشت سر گذاشتهاند، آنها را آرامآرام خنک میکند و دمایش به تدریج افزایش مییابد تا به منطقهٔ پخت برسد
و اکسیژن لازم برای احتراق مشعلهای این منطقه را فراهم نماید. البته قسمتی از هوای گرم شده به بیرون از کوره هدایت میشود تا در خشککن و بعضا برای تنظیم دمای هوای سالن تولید مورد استفاده قرار بگیرد. معمولاً ۶۰درصد از طول کوره به منطقهٔ پخت، ۲۰درصد به منطقهٔ پیشگرمایش و ۲۰درصد به منطقهٔ خنککن اختصاص دارد.
دمای مناطق مختلف کوره از طریق و سیستمهای کنترل اندازهگیری و تنظیم میشود. همچنین کوره نیز از نظر اکسیدی، احیایی یا خنثی بودن قابل کنترل است
سرامیک مشتق از کلمه keramos یونانی است که به معنی سفالینه یا شئی پخته شده است. در واقع منشا پیدایش این علم همان سفالینههای ساخته شده توسط انسانهای اولیه هستند. در واقع قبل از کشف و استفاده فلزات، بشر از گلهای رس به علت وفور و فراوانی آنها و همچنین شکلگیری بسیار خوب آنها در در صورت مخلوط شدن با آب و درجه حرارت نسبتاً پایین پخت آنها استفاده میکرد. آلومینوسیلیکاتها که خاکهای رسی خود آنها به حساب میآیند، از عناصر آلومینیوم، سیلیسم و اکسیژن ساخته میشوند که این سه عنصر بر روی هم حدود 85 درصد پوسته جامد کره زمین را تشکیل میدهند. این سه عنصر فراوانترین عناصر پوسته زمین هستند.