استفاده از نانوله های کربنی به عنوان کود شیمیایی
| استفاده از نانوله های کربنی به عنوان کود شیمیایی | |
|
|
طبق گفته محققان در دانشگاه آرکانزاس، نانولوله های کربنی می توانند به عنوان یک کود شیمیایی به رشد گیاهان کمک زیادی کنند. آنها می گویند: با اضافه کردن فقط نانولوله های کربنی شما می توانید گیاهانی داشته باشید که سریع تر و بزرگ تر از هم نوع های خودشان رشد می کنند. نانولوله های کربنی در علوم فیزیک، شیمی و الکترونیک کاربردهای فراوانی دارند. اکنون ماریا خوداکوسکایا، یک زیست شناس گیاهی و الکساندر بیریس، یک متخصص فناوری نانو برای تقویت رویش گیاه گوجه فرنگی از نانولوله های کربنی استفاده کردند. مقداری بذر گوجه فرنگی در یک محیط رشد حاوی نانولوله های کربنی و مقدار دیگری در همان محیط رشد بدون نانولوله های کربنی، کاشته شدند. در محیط حاوی نانولوله، بعد از سه روز بیش از 30 درصد بذرها رشد کردند، در حالی که در محیط رشد بدون نانولوله، هیچ بذری حتی جوانه نزده بود. بعد از 12 روز فقط 32 درصد بذرهای گوجه فرنگی بدون نانولوله، جوانه زدند. بعد از چهار هفته، این محققان مشاهده کردند که بوته های گوجه فرنگی که با نانولوله های کربنی تقویت شده بودند، در مقایسه با بوته های تقویت نشده دو برابر جرم زیستی ارتفاع دارند. تئوری مسئله بدین صورت است که نانولوله های کربنی درون پوسته ی بذرهای گوجه فرنگی نفوذ کرده و اجاره می دهند که آب سریع تر درون بذرها نفوذ کند و در نتیجه رشد بذرها را تقویت می کنند. سیستم های ریشه بطور جالبی در همه این بوته ها یکسان بودند، بنابراین نانولوله ها هیچ تغییری در روش انتشار ریشه ها نداده بودند. اما نکته دیگر این است که نانولوله های کربنی استفاده شده به عنوان کود شیمیایی برای گیاهان غذایی، ممکن است سمی و مضر باشند. این محققان نتایج خود را تحت عنوان "نانولوله های کربنی می تواننددرون پوسته بذری گیاه نفوذ کنند و جوانه زدن بذر و رشد گیاه را به شدت تحت تأثیر قرار دهند"، در مجله ACS Nano منتشر کرده اند. |


سرامیک مشتق از کلمه keramos یونانی است که به معنی سفالینه یا شئی پخته شده است. در واقع منشا پیدایش این علم همان سفالینههای ساخته شده توسط انسانهای اولیه هستند. در واقع قبل از کشف و استفاده فلزات، بشر از گلهای رس به علت وفور و فراوانی آنها و همچنین شکلگیری بسیار خوب آنها در در صورت مخلوط شدن با آب و درجه حرارت نسبتاً پایین پخت آنها استفاده میکرد. آلومینوسیلیکاتها که خاکهای رسی خود آنها به حساب میآیند، از عناصر آلومینیوم، سیلیسم و اکسیژن ساخته میشوند که این سه عنصر بر روی هم حدود 85 درصد پوسته جامد کره زمین را تشکیل میدهند. این سه عنصر فراوانترین عناصر پوسته زمین هستند.