هدف :

تعیین مقاومت کاشی لعابدار در برابر انبساط حرارتی رطوبتی بجز زمانیکه ترک خوردن مربوط به مشخصه تزئینی محصول باشد.

اصول کار:

۱-قرارگیری کاشیهای نمونه در دستگاه اتوکلاو.

۲-خارج نمودن کاشیهای نمونه از اتوکلاو وپاشیدن جوهر روی سطح آنها.

وسایل مورد نیاز:

۱-اتوکلاو بخار با حجم داخلی متناسب با تعداد و اندازه نمونه ها که توانایی تامین فشار ۱۰ اتمسفر و دمای ۲۰۰ درجه سانتیگراد را داشته باشد.

۲-تعداد۵ کاشی کامل به عنوان نمونه برای انجام تست.

نکته:در مواردی که ابعاد کاشی بزرگ باشد باید به قطعات کوچکتر بریده شود و در اتوکلاو قرار گیرد بگونه ای که این قطعات بزرگ بوده و تمامی آنها مورد آزمون قرار گیرند.

روش کار:

۱ -بررسی نمونه های انتخاب شده برای تست از نظر عاری بودن از عیب و نقص.

۲-قرارگیری نمونه ها در اتوکلاو با فاصله مناسب از یکدیگر.

۳-افزایش تدریجی فشار اتوکلاو تا فشار ۵ اتمسفر در مدت زمان ۱ ساعت و افزایش همزمان دما تا دمای ۱+۱۵۹ درجه سانتیگراد و نگهداری آن در این شرایط برای مدت ۱ ساعت.

۴-حذف منبع بخار در اتوکلاو بخار و یا حذف منبع حرارت در اتوکلاوهای حرارت مستقیم به منظور کاهش فشار حدامکان تا ۱ اتمسفر و سرد شدن نمونه ها برای نیم ساعت.

۵-خارج نمودن نمونه از اتوکلاو و قرار دادن آنها بر روی سطح صاف.

۶-پاشیدن جوهر بر روی سطح لعابدار که معمولا از پرمنگنات و یا محلول ابدار ۱% از متیل آبی رنگ به همراه مقدار کمی عامل ترکننده استفاده می شود.

۷-پاک کردن سطح نمونه ها پس از یک دقیقه توسط یک پارچه جاذب.

نکته:منظور از این آزمون ترک های مویی است که به سطح لعابدار کاشی ها محدود میشود پس دقت شود که این ترکها با خراشیدگی ها و شیارهای دیگر اشتباه نشوند.