علم سرامیک

سرامیک شیشه ای

مواد سرامیک شیشه ای خواص مشترک زیادی با شیشه و سرامیک دارد. سرامیک های شیشه ای دارای یک فاز آمورف و یک یا چند مرحله کریستالی هستند و به روش "تبلور کنترل شده" تولید می شوند ، که به طور معمول از استفاده آن ها در ساخت شیشه اجتناب می شود. در پردازش سرامیک شیشه ای، شیشه مذاب به تدریج قبل از گرم کردن و بازپخت کردن سرد می شود. در این عملیات حرارتی شیشه تا حدودی متبلور می شود. در بسیاری موارد ، به اصطلاح "عوامل هسته سازی" به منظور تنظیم و کنترل فرایند تبلور اضافه می شوند. از آنجا که معمولاً هیچ فشار و پختکاری وجود ندارد ، معمولاً سرامیک های شیشه ای شامل کسری حجم ناشی از تخلخل در سرامیک های سینتر نیستند. این اصطلاح عمدتا به ترکیبی از لیتیوم و آلومینوسیلیکات اطلاق می شود که مجموعه ای از مواد با خصوصیات ترمومکانیکی جالبی را به وجود می اورند.از نظر تجاری مهمترین این ، تمایز غیرقابل نفوذ بودن در برابر شوک حرارتی است. بنابراین ، سرامیک های شیشه ای برای پخت و پز میزبان بسیار مفید شده اند. ضریب انبساط حرارتی منفی (TEC) از فاز سرامیکی کریستالی می تواند با TEC مثبت فاز شیشه ای متعادل شود. در یک نقطه معینی (70% ~ کریستالی)سرامیک شیشه ای دارای یک TEC خالص نزدیک به صفر است.این نوع سرامیک شیشه ای دارای خواص مکانیکی عالی است و می تواند تغییرات مکرر و سریع دما را تا 1000 °C حفظ کند.