علم سرامیک

روش كار: در اين پژوهش توصيفي – تحليلي 40 نمونه گردو غبار از كارگاه هاي مختلف سنگ كوبي تهيه شد كه نمونه برداري از گردوغبارقابل استنشاق بر اساس روش شماره 7500 سازمان   NIOSH وبااستفاده از پمپ نمونه بردار همراه با سيکلون در ارتفاع ناحيه تنفسي و در ايستگاه هاي مختلف كاري فرايند سنگ كوبي صورت گرفت.تعيين مقدار گردوغبار به روش گراويمتري وتعيين مقدار سيليس آزاد به روش پراکنش اشعه ايکس صورت گرفت.   

نتايج: نتايج نشان داد در کارگاه هاي درجه2 ميزان تراکم گردوغبار قابل استنشاق برابر با 1.17-1.24 mg/m3 و ميزان تراکم كوارتز برابر با 0.94-1.03 mg/m3 مي باشد. درکارگاه هاي درجه 1 نيزميزان تراکم گردوغبار قابل استنشاق برابر با 0.81-1.07mg/m3 و ميزان تراکم كوارتز برابر با 0.79 -1.05 mg/m3 مي باشد. بر اين اساس ميزان سيليس آزادگردوغبار قابل استنشاق در کارگاه هاي توليد پودر سيليس نوع درجه يک برابر با 5/97 % ودرکارگاه هاي توليد پودر سيليس نوع درجه دو برابر با 3/81 % است که اين اختلاف درصد از لحاظ آماري معني دار مي باشدPValue=0.0001)).

نتيجه نهائي: با مقايسه ميانگين وزني زماني گردوغبار قابل استنشاق کارگاه هاي سنگ کوبي مورد مطالعه با حدود تماس شغلي اختلاف معني داري مشاهده نگرديد. بر اين اساس ميزان تراکم گردوغبار در کارگاه ها پايين تر از حدود مجازتماس شغلي مي باشد