تصویر

دید کلی

ساخت و مصرف چسب از گذشته رایج بوده است. در قدیم ، از موادی چون قیر و صمغ درختان به عنوان چسب استفاده می‌کردند. در تمام قرون گذشته و همچنین قرن نوزدهم چسب‌ها منشاء حیوانی و یا گیاهی داشته‌اند. چسب‌های حیوانی بطور عمده بر مبنای کلوژن مامالیام Mammaliamبودند که پروتئین اصلی پوست ، استخوان و رگ و پی است و چسب‌های گیاهی از نشاسته و دکسترین دانه‌های گندم ، سیب زمینی و برنج تهیه می‌شدند.

کاربردهای متنوع چسب‌

از قرن نوزدهم بتدریج با پیدایش چسب‌های سنتتیک ساخته شده در صنعت پلیمر ، چسب‌های سنتی و گیاهی و حیوانی از صحنه خارج شده است. صنعت چسب به صورت گسترده ای در حال رشد می‌باشد و تعداد محدودی وسایل مدرن ساخت بشر وجود دارد که از چسب در آنها استفاده نشده است. در اتصالات اغلب وسایل از یک جعبه بسیار ساده غلات گرفته تا هواپیمای پیشرفته بوئینگ 747 از چسب استفاده شده است.

امکانات بشر می‌تواند بوسیله چسب‌ها اصلاح گردد. این مطلب ، شامل استفاده از سیمان‌های سخت شده توسط UV در دندانپزشکی و سیمان‌های پیوند آکلریلیک در جراحی استخوان می‌باشد. پیشرفت جدیدی که اخیرا در کاربرد چسب حاصل گشت، اتصال ریل‌های فولادی و تراموای جدید شهر منچستر بود. چسب‌ها نه تنها برای موادی که بایستی چسبانده و بهم پیوسته شوند، بلکه در ایجاد چسبندگی برای موادی از قبیل جوهر تحریر ، رنگها و سایر سطوح پوششی ، وسایل بتونه کاری و وجوه میانی در مواد ترکیبی از قبیل فولاد یا بافت پارچه ، در تایرهای لاستیکی و شیشه‌ یا الیاف در پلاستیک‌ها ضروری هستند.

اجزای تشکیل دهنده چسب‌ها

مواد پلیمری

چسب‌ها ، همگی حاوی پلیمر هستند یا پلیمرها در حین سخت شدن چسب‌ها بوسیله واکنش شیمیایی پلیمر شدن افزایشی یا پلیمر شدن تراکمی حاصل می‌شوند. پلیمرها به چسب‌ها قدرت چسبندگی می‌دهند. می‌توان آنها را به صورت رشته‌هایی از واحدهای شیمیایی همانند که بوسیله پیوند کووالانسی به هم متصل شده‌اند، در نظر گرفت.

پلیمرها در دماهای بالا روان می‌گردند و در حلال‌های مناسب حل می‌گردند. خاصیت روان شدن آنها در چسب‌های حرارتی و خاصیت حل شوندگی آنها در چسب‌های بر پایه حلال ، یک امر اساسی می‌باشد. پلیمرهای شبکه‌ای در صورت گرم شدن جریان نمی‌یابند، ممکن است در حلال‌ها متورم گردند، ولی حل نمی‌شوند. تمامی چسب‌های ساختمانی ، شبکه‌ای هستند، زیرا این مورد خزش (تغییر شکل تحت بار ثابت) از بین می‌برد.

افزودنیهای دیگر

بسیاری از چسب‌ها ، علاوه بر مواد پلیمری دارای افزودنیهایی هستند از قبیل:


  • مواد پایدار کننده در برابر تخریب توسط اکسیژن و UV.

  • مواد نرم کننده که قابلیت انعظاف را افزایش می‌دهد و دمای تبدیل شیشه‌ای (Tg ) را کاهش می‌دهد.

  • مواد پر کننده معدنی که میزان انقباض در سخت شدن را کاهش می‌دهد و خواص روان شدن را قبل از سخت شدن تغییر می‌دهد و خواص مکانیکی نهایی را بهبود می‌بخشد.

  • مواد تغلیظ کننده.

  • معرف های جفت کننده سیلانی.
تصویر

تئوریهای چسبندگی

درباره چسبندگی شش تئوری وجود دارد که عبارتند از:


تئوری جذب فیزیکی

جذب فیزیکی شامل نیروهای وان‌دروالسی در بین سطوح می‌باشد که در بر گیرنده جاذبه‌های بین دو قطبی‌های دائم و دو قطبی القایی و نیروهای لاندن می‌باشد.

تئوری جذب شیمیایی

تئوری پیوند شیمیایی در مورد چسبندگی ، بر اساس تشکیل پیوندهای کووالانسی ، یونی و هیدروژنی بین سطح می‌باشد. مدارکی مبنی بر اینکه پیوندهای کووالانسی با عوامل جفت کنندگی سیلانی تشکیل می‌شود، وجود دارد و ممکن است که چسب‌ها شامل گروههای هیدروکسی یا آمین باشند که با اتم‌های هیدروژن فعال از قبیل گروههای هیدروکسیل ، اگر چوب یا کاغذ اجزا مورد عمل باشند، پیوند هیدروژنی ایجاد می‌کنند.

تئوری نفوذ

تئوری نفوذ این دیدگاه را مطرح می‌کند که پلیمرها هنگام تماس ممکن است در همدیگر نفوذ کنند. بنابراین مرز درونی سرانجام برداشته می‌شود و نفوذ پلیمرها در صورتی اتفاق می‌افتد که زنجیرهای متحرک و سازگار باشند. به عبارت دیگر ، دما باید از دمای تبدیل شیشه‌ای بالاتر رود.

تئوری الکتروستاتیک

تئوری الکتروستاتیک ، از این طرح سرچشمه گرفته است که وقتی دو فلز در تماس با یکدیگر باشند، الکترون‌ها از یکی به دیگری منتقل می‌شوند و بنابراین یک لایه مضاعف الکتریکی تشکیل می‌گردد که نیروی جذب را نشان می‌دهد. چون پلیمرها ، نارسانا هستند، مشکل به نظر می‌رسد که این تئوری برای چسب‌ها کاربرد داشته باشد.

تئوری پیوند درونی مکانیکی

اگر سطحی را که می‌خواهیم روی آن چیزی بچسبانیم، دارای سطحی نامنظم باشد آنگاه ممکن است چسب در ناهمواری‌های سطح ، قبل از سخت شدن داخل شود. این ایده ، باعث ظهور این تئوری شد که به اتصالات چسب با مواد متخلخل از قبیل چوب و نسوجات بسط داده شد. مثالی از این قبیل ، عبارت از استفاده از اتو در لایه چسب و در لباس می‌باشد. لایه چسب‌ها ، حاوی چسب‌های ذوبی هستند که پس از ذوب در پارچه نفوذ می‌کنند.

تئوری لایه مرزی ضعیف

تئوری لایه مرزی ضعیف ، پیشنهاد می‌کند که سطوح تمیز ، پیوندهای قوی‌تری با چسب ایجاد می‌کنند. اما برخی آلودگیها از قبیل زنگ و روغن یا گریسها ، لایه ای ایجاد می‌کنند که چسبندگی ضعیفی دارد. همه آلودگیها ، لایه مرزی ضعیف تشکیل نمی‌دهند، زیرا در برخی حالات ، آنها توسط چسب حل خواهند شد. در این محدوده ، چسب‌های ساختمانی آکریلیک ، برتر از اپوکسیدها هستند و این ، بدلیل توانایی آنها برای حل کردن روغن‌ها و گریس‌ها می‌باشد.


تصویر

آماده سازی سطح برای چسبندگی

آماده سازی نامناسب یا نادرست سطح ، احتمالا دلیل عمده شکسته شدن اتصالات چسبی می‌باشد. آماده‌ سازی سطح یک جسم با روش‌های زیر انجام می‌گیرد: روش های سائیدگی ، استفاده از حلال‌ها ، تخلیه شعله وکرونا ، حک کردن تفلون ، حک کردن فلزات ، آندی کردن فلزات ، استفاده از چند سازه ها.

انواع چسب‌ها

چسب‌هایی که توسط واکنش شیمیایی سخت می‌شوند

  • چسب‌های اپوکسیدی:
    اپوکسیدها ، بهترین نوع چسبهای شناخته شده ساختمانی هستند و بیشترین کاربرد را دارند. رزین اپوکسی که اغلب در حالت معمول استفاده می‌شود، معمولا دی گیلیسریل اتراز بیس فنل DGEBA)A) نامیده می‌شود و بوسیله واکنش نمک سدیم از بیس فنل A با اپی کلروهیدرین ساخته می‌شود. آمینهای آروماتیک و آلیفاتیک به عنوان عامل سخت کننده استفاده می‌شوند. این چسب‌ها به چوب ، فلزات ، شیشه ، بتن ، سرامیک‌ها و پلاستیک‌های سخت بخوبی می‌چسبند و در مقابل روغن‌ها ، آب ، اسیدهای رقیق ، بازها و اکثر حلال‌ها مقاوم هستند. بنابراین کاربرد بیشتری در چسباندن کفپوش‌های وینیلی در سرویس‌ها و مکان‌های خیس و به سطوح فلزی دارند.

  • چسب‌های فنولیک برای فلزات:
    وقتی که فنل با مقدار اضافی فرمالدئید تحت شرایط بازی در محلول آبی واکنش کند، محصول که تحت عنوان رزول شناخته شده و الیگومری شامل فنل‌های پلدار شده توسط اتروگرومتیلن روی حلقه‌های بنزن می‌باشد، بدست می‌آید. برای جلوگیری از تشکیل حفره‌های پر شده از بخار ، اتصالات چسب‌های فنولیک تحت فشار ، معمولا بین صفحات پهن فولادی گرم شده توسط پرس هیدرولیک سخت می‌شوند. بدلیل شکننده بودن فنولیکها ، پلیمرهایی از جمله پلی وینیل فرمال ، پلی وینیل بوتیرال ، اپوکسیدها و لاستیک نیتریل اضافه می‌شود تا سخت‌تر گردند.

  • چسب‌های تراکمی فرمالدئید برای چوب:
    تعدادی از چسب‌های مورد استفاده برای چوب نتیجه تراکم فرمالدئید با فنول و رزوسینول (1و3 دی هیدروکسی بنزن) هستند. بقیه با اوره یا ملامین متراکم می‌شوند.

  • چسب‌های آکریلیک:
    چسب‌های ساختاری شامل منومرهای آکریلیک توسط افزایشی رادیکال آزاد در دمای محیط سخت می‌شوند. منومر اصلی ، متیل متاکریلات (MMA) می‌باشد، اما موارد دیگری از قبیل اسید متاکریلات برای بهبود چسبندگی به فلزات بوسیله تشکیل نمکهای کربوکسیلات و بهبود مقاومت گرمایی و اتیلن گلیکول دی متیل اکریلات برای شبکه‌ای کردن نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

    کلروسولفونات پلی اتیلن ، یک عامل سخت کننده لاستیک است و کیومن هیدورپراکساید و N,N دی متیلن آنیلین ، اجزاء یک آغازگر اکسایشی- کاهشی هستند. پیوند دهنده هایی که برای اتصالات محکم مصنوعی به استخوان‌های انسان و پوششهای چینی برای دندان‌ها استفاده می‌شود نیز بر مبنای MMA هستند و بطورکلی برای جسباندن فلزات ، سرامیک‌ها ، بیشتر پلاستیک‌ها و لاستیک‌ها استفاده می‌شود و اتصالات پرقدرتی را ایجاد می‌کنند.

  • چسب‌های غیر هوازی:
    چسب‌های غیر هوازی در غیاب اکسیژن که یک بازدارنده پلیمر شدن است، سخت می‌گردد. این چسب‌ها اغلب بر پایه دی متاکریلات‌هایی از پلی اتیلن گلیکول هستند. کاربرد این چسب‌ها ، اغلب در محل اتصال چرخ دنده ها ، تقویت اتصالات استوانه‌ای و برای دزدگیری می‌باشد.
  • چسب های پلی سولفیدی:
    پلی سولفیدها در ابتدا به عنوان دزدگیر استفاده می‌شدند و یک کاربرد مهم دزدگیری لبه‌های آینه‌های دوبل می‌باشد. هر دو برای اینکه واحدها را باهم نگه دارند و مانعی در برابر نفوذ رطوبت ایجاد کنند. آنها به وسیله بیس (2- کلرواتیل فرمال) با سدیم پلی سولفید تهیه می‌شوند و به منظور کاهش قیمت از پرکننده های معدنی استفاده می‌شود. به عنوان نرم کننده ، از فتالات‌ها و معرف‌های جفت کننده سیلانی استفاده می‌شود و عامل سخت کننده آنها شامل دی اکسید منگنز و کرومات هستند.

  • سفت شدن لاستیکی چسب‌های ساختمانی:
    بسیاری از چسب‌های ساختمانی ، پلیمرهای لاستیکی حل شده ای در خودشان دارند. وقتی که چسب‌ها سخت می‌شوند، لاستیک به صورت قطراتی با قطر حدود 1µm رسوب می‌کند. لاستیکهای استفاده شده در این روش شامل پلی وینیل فرمال (pvf) و پلی وینیل بوتیرال (PVB) هستند که هر دو بوسیله واکنش آلدئید مناسب با پلی وینیل الکل ساخته می‌شوند.

  • سیلیکون‌ها:
    چسب‌های یک جزئی سیلیکون اغلب به چسب‌های ولکانیزه شونده در دمای اطاق (rtv) معروفند و شامل پلی دی متیل سیلوکسان (PDMS) با جرم‌های مولکولی در محدود 1600-300 با گروههای انتهای استات ، کتوکسیم یا اتر هستند. این گروهها توسط رطوبت اتمسفر ، هیدرولیز شده ، گروههای هیدروکسیل تشکیل می‌دهند که بعدا با حذف آب متراکم می‌شوند.

    چسب‌های سیلیکونی نرم و مطلوب هستند و دارای مقاومت محیطی و شیمیایی خوبی هستند. این چسب‌ها به عنوان بهترین پوشش برای استفاده در حمام شناخته شده‌اند.




تصویر
چسب چوب

چسب‌هایی که بدون واکنش شیمیایی سخت می‌شوند

این چسب‌ها شامل سه نوع زیر می‌باشند


  • چسب‌هایی که در اثر حذف حلال سخت می‌شوند:

    • چسب‌های تماسی: چسبهای تماسی احتمالا از معروف‌ترین چسب‌ها بر پایه حلال هستند. این‌ها محلول‌هایی از پلیمر در حلال آلی هستند که در دو سطح بکار می‌روند تا متصل شوند. ماده اصلی این چسب‌ها ، لاستیک پلی کلروپرن (پلی کروپرن ، پلی کلرو بوتادین) است و برای چسباندن روکش‌های تزئینی و پلاستیکهای محکم دیگر مثل ABS , DVC به چوپ و محصولات فلزی و چسبهای تماسی DIY برای تخت کفش بکار می‌روند.

    • چسب‌های پمادی: چسب‌های بر پایه حلال مشهور که در ظروف پماد مانند به عموم فروخته می‌شوند، اغلب محلول‌هایی از لاستیک نیتریل (همی‌پلیمر یا بوتادین و آکریلونیتریل) در حلال‌های آلی هستند.
  • چسب‌هایی که با از دست دادن آب سخت می‌شوند:

    • محلول‌های آبی و خمیرها: نشاسته ، ذرت و غلات ، منابع عمده برای استفاده چسب هستند. موارد مصرف عمده برای چسباندن کاغذ ، مقوا و منسوجات می‌باشد. کاربردهای آن شامل صفحات موجدار ، پاکتهای کاغذی ، پنجرگیری تیوپ ، چسباندن کاغذ دیواری و چسب‌های تر شدنی مجدد با آب می‌باشد. چسب‌های تر شدنی توسط آب شامل پلی (وینیل الکل) (DVOH) که در تمبر‌های پُستی مورد استفاده قرار می‌گیرند و از لاتکس صمغهای طبیعی (مثلا صمغی و دکسترین) و پلی وینیل استات (DVN) همراه با مقدار زیادی DVOH پایدار کننده تولید می‌شوند. DVOH تنها پلیمرمعروفی است که از منومر خودش ساخته نمی‌شود.

    • امولسیونهای آبی: اجزا ترکیبی برای پلیمریزه شدن امواسیونی عبارتند از: آب ، منومرها ، پایدار کننده ها و آغازگر. محصول پلیمر شدن امولسیونی ، شیرابه ای از ذرات پلیمر با پایدار کننده‌های جذب شده می‌باشد. معروف‌ترین مثال ،‌ چسب چوب DIY است که شیرابه آن ، شامل پلیمر پلی وینیل استات (DVA) است و به میزان زیادی در کارهای کارگاهی و در چسباندن اتصالات تاق و زبانه برای درها ، پنجره ها و مبلمان در کارخانه‌ها استفاده می‌شود و مثال دیگر در رنگهای امولسیونی بر پایه DVA هستند که برای پوشش سطح یا به عنوان چسب استفاده می‌شود.
  • چسب‌هایی که به وسیله سرد کردن سخت می‌شوند:

    • چسب‌های ذوبی: ماده اولیه چسب‌های ذوبی که از ابزار تفنگ شکلی خارج می‌شود، معمولا اتیلن وینیل استات (EVA) می‌باشد. کاربرد این چسب‌ها شامل استفاده در جعبه‌های مقوایی ، صفحه کتاب ، اتصالات حرارتی و نئوپان می‌باشد. از دیگر چسب‌های ذوبی می‌توان چسب‌های ذوبی پلی آمیدی ، پلی اورتان ، استرهای آلیفاتیک ، پلی استر اشاره کرد.

چسب‌های حساس به فشار

چسب‌های حساس به فشار ، دائما چسبناک باقی می‌مانند و به خاطر استفاده در نوار چسب‌ها و برچسب‌ها معروف هستند. این چسب‌ها بطور عمده بر پایه لاستیک طبیعی ، همی پلیمر دسته‌ای و تصادفی ، استیرن - بوتادین و آکریلیک هستند. PVC نرم شده و پلی اتیلن ، مواد نوار معمولی هستند. یک طرف نوار با یک آستری یا لایه زیری پوشیده شده است. به همین دلیل ، چسب دائما چسبناک می‌ماند و طرف دیگر ، دارای پوشش آزاد کننده ای است که وقتی که نوار باز می‌شود، با چسب جدا می‌گردد. مواد آزاد کننده که اغلب استفاده می‌شود، همی پلیمری از وینیل الکل و وینیل اکتادسیل کاربامات است که در اثر واکنش با DVOH با اکتادسیل ایزوسیانات ساخته می‌شود.

معایب و مزایای چسب‌ها

معایب

  1. عموما چسب‌ها بوسیله آب یا بخار آب سست می‌شوند.

  2. محدوده رهایی کار آنها کمتر از چسباننده‌های فلزی (مهره ها ،پیچ ها و بست‌های آهنی و غیره) است.

  3. چسب‌ها توسط دمای تبدیل شیشه ای (Tg) و تخریب شیمیایی محدود شده‌اند.

مزایا

  1. اتصال مواد غیر مشابه و لایه‌های نازک از مواد

  2. گسترش بار بر روی یک ناحیه وسیع

  3. زیبایی و حالت آئرودینامیک آنها بر روی سطوح خارجی اتصال

  4. کاربرد آنها با استفاده از ماشین روبات می‌باشد.

مباحث مرتبط با عنوان

تاریخچه استفاده از چسب ها

یکی از قدیمی ترین روش های اتصال اجسام به یکدیگر استفاده از چسب بوده است و آثار گذشته نشان می دهد که حدود سه هزار سال قبل از چسب استفاده می شده است . بدون شک ،خوننخستین ماده‌ای بود که بشر از آنبه‌عنوان چسب استفاده می‌کرد که البته کیفیت خوبی نداشت و متداول نشد.

به‌تدریج بشربه وجود مواد چسب دار طبیعی پی برد و استفاده از آنها را آموخت.در واقع اولین مادهچسب دار که بطور گسترده مورد استفاده قرار گرفته بود،موادنشاسته‌ای ،قندی ، صمغ‌ها ، و شیره‌های برخی از گیاهان بود.مثلا رومیان ازسقز، مادهچسبدار و صمغی که از درختان برگ سوزنی ، نظیرسرووکاجو یا درخت صنوبر ترشح می‌شود در صنعتکشتی سازی استفاده می‌کردند. به‌تدریج مواد دیگری مانند موم ، عسل و یا مواد ژلهمانندی از ماهی ، شاخ حیوانات یا شیر و تخم مرغ بکار گرفته شدند.

انسان بتدریج با پختن پوست حیوانات در آب ماده ای چسبناک – چسب مایع – به دست آورد.

با پیشرفتصنایع و استخراج وپالایشنفت ، ازقیرو قطران چوب و ... به‌عنوان چسب استفادهبه عمل آمد. چسب های قدیمی حالتی شبیه به قیر داشته اند و برای مثال از آنها به صورت ساروج در ساخت برج بابل استفاده شده است تا قرن بیستم تکنولوژی چسب ها پیشرفت بسیار کمی داشته است.

با کشف لاتکس که شیره سفید رنگی از درختان  آمریکای جنوبی بود صنعت چسب وارد مرحله نوینی شد.اگر چهکائوچویطبیعی (لاتکس) از مدتها قبل شناخته شده بود، اما چون حلال مناسبی برای آنموجود نبود، کاربردی به‌عنوان ماده چسبی پیدا نکرد تا اینکه با دستیابی بهروغن‌هاینفتی که کائوچو را در خود حل کرده ، مایع چسبناکی را بوجود می‌آورند، کاربرد آنبه‌عنوان ماده چسبی متداول شد.

تکنولوژی چسب ها در دهههایاخیر رشد زیادی نموده است . برای مثال ، آمار نشان می دهد که در سال 1966 در حدود هفت میلیون پوند چسب در دنیا مصرف شده است که نسبت به مصرف سال 1965 پانزده درصد افزایش داشته است.

از قرن نوزدهم بتدریج با پیدایش چسب‌های سنتتیک ساخته شده در صنعت پلیمر ، چسب‌های سنتی و گیاهی و حیوانی از صحنه خارج شده است. صنعت چسب به صورت گسترده ای در حال رشد می‌باشد و تعداد محدودی وسایل مدرن ساخت بشر وجود دارد که از چسب در آنها استفاده نشده است.  امروزه در دنیا بیش از صدها سازنده و فرمول دهنده چسب وجود دارند و این تعداد روز به روز افزایش می یابد برای مثال صنعت چسب در آمریکا بصورت یک حرفه تخصصی در آمده است که در آن هزاران نفر به کار و فعالیت مشغولند.

 

تعریف چسب

چسب ماده ای است که میتواند بین دو سطح اتصال چسبی بوجود آورد. یک اتصال چسبی دو سطح جامد به هم اتصال یافته است که لایه نازکی از یک چسب را شامل می شود .

 

خصوصیات اصلی یک چسب مرغوب

-         نباید رنگ موادی که می خواهند چسبانده شوند را تغییر دهد.

-         نباید لخته شود و باید دارای غلظت متناسب با مصرف باشد.

-         باید طوری تهیه شود که پس از استعمال به سرعت سخت شود.

-         باید خاصیت ارتجاعی داشته باشد و در برابر رطوبت نیز مقاوم باشد.

 

طبقه بندی چسب ها

طبقه بندی بر اساس نام جزء اصلی در فرمول چسب

این روش تنها برای چسب هائی که در فرمول آنها یک جزء اصلی وجود دارد ، مفید          می باشد. بر مبنای این روش انواع چسب ها را در قالب طبیعی و مصنوعی می توان نام برد.


 الف ) چسب های دارای جزء اصلی طبیعی – ماده طبیعی موجود در چسب ممکن است از نوع سلولزی ویا پروتئینی باشد .

چسب های نوع سلولزی مانندچسب نشاسته ، دکسترین و یا هر صمغ گیاهی چسب های پروتئینی ممکن است حیوانی و یا گیاهی باشند . نوع حیوانی مثل آلبومین خون ، استخوان ، کازئین و غیره و نوع گیاهی مثل آرد دانه لوبیا ، آرد بادام و غیره می باشد.
 از چسب های دارای پایه مواد طبیعی به غیر از سلولزی و پروتئینی میتوان از کائوچوی طبیعی ، سیلکیات سدیم و شلاک نام برد.


ب )  چسب های دارای جزء اصلی مصنوعی – ماده مصنوعی جزء اصلی چسب ممکن است یکی از مواد ترمو پلاستیکی (مانند پلی و نیل الکل ، نایلون ، پلی اکریلیک) و یا یکی از رزین های ترموستی (مانند رزین فنلی، آمینی، اپوکسی) باشد.

 

انواع چسب

§         چسب طبیعی - معدنی

مهم ترین چسب معدنی سیلیکات سدیم می باشد ؛ این چسب خیلی کم دوام است و معمولا برای ارتقای دوام با کازیین  به صورت مخلوط استفاده می شود .

چسب سیلیکات سدیم به چسب کاغذ معروف است  و برای چسباندن کارتن و کاغذ کرافت استفاده می شود و در صنعت چاپ  نیز کاربرد دارد.

 

§         چسب طبیعی – گیاهی

نشاسته ، سریش ، دکسترین ، صمغ عربی ، سویا و چسبهای سلولزی

نشاسته معمولترین ماده برای چسباندن کاغذ بوده است ، که از آرد غلات تهیه می شود. امروزه چسبهای ترموپلاستیک جایگزین این دسته از چسبها شده اند.

 

§         چسب طبیعی - حیوانی

ژلاتین ، سریشم ، کازیین ، زیین و فیلشم ( سریشم ماهی)

چسبهای حیوانی معمولا برای جلدسازی به کار گرفته می­شوند؛ آنچه در بازار ایران متداول­تر است، چسبی است که از استخوان چهارپایان تهیه می­شود .

امروزه اغلب چسبهایی با پایه - پلی وینیل استات - جایگزین چسبهای حیوانی در صنعت شده اند.

سریشم از چسبهایی است که در صحافی کاربرد دارد و بیشتر در جلد سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این چسب باید در حرارت غیر مستقیم قرار بگیرید تا یک‌دست بماند.این چسب را با قلممو نمی‌توان کار کرد و حتماً باید با دستگاه سریشم‌زنی مورد استفاده قرار گیرد.

 

§         چسب های سنتزی (مصنوعی)

مواد اولیه این چسب ها را مواد شیمیایی مصنوعی تشکیل می دهند و امروزه اکثر چسب های مورد استفاده در صنایع از این دسته هستند. مواد تشکیل دهنده ی چسب های مصنوعی عبارتند از :

 

رزین : ماده خالص چسب ؛ سبب اتصال سطوح به یکدیگر

سخت کننده :موادی است برای سخت شدن و اتصال و استحکام چسب

حلال ها :موادی است برای سیالیت چسب و پخش یکنواخت رزین بین سطوح

قدرت دهنده ها : موادی است برای تقویت و استحکام لایه چسب

رقیق کننده ها : موادی است برای کنترل جاری شدن چسب و میزان نفوذ آن

پایدار کننده ها :موادی  است برای پایداری و دوام لایه چسب

مواد پر کننده : موادی برای کنترل ضریب انبساط حرارتی و مقاومت حرارتی چسب

کاتالیزور : موادی برای گیرایی چسب در زمان کوتاه – انعقاد سریع تر چسب –

 

 

چسب مصنوعی – ترموپلاست ( گرمانرم )

این چسبها در اثر حرارت نرم می شوند و تغییر شکل می دهند و در اثر از بین رفتن حرارت سخت می شوند.

چسب مصنوعی – ترموست ( گرماسخت )

این چسبها در اثر حرارت سخت می شوند و در اثر حرارت دادن مجدد  تغییر شکل نداده و به همان شکل باقی می مانند.

چسبهای صحافی بسته به نوع کاربرد، انواع و اقسام مختلفی دارند.

اما اغلب چسبهای مورد استفاده در این صنعت باپایه های رزینی و پلیمری متفاوت در دسته ی چسبهای ترموپلاستیک قرار دارند.

 

چسبهای صحافی

  • دسته­ بندی عمومی چسبهای مصرفی :

الف) چسب سرد

ب) چسب گرم

 

از گذشته برای صحافی کتاب شیوه های گوناگونی ابداع گردیده است. در روشهای ابتدایی، انتهای کتب دوخته می شد . با گذشت زمان و ظهور برخی از چسب های جدید ، از چسب هایی با منشأ حیوانی و سپس از چسب‌های سیلیکاتی و پلی وینیل استاتی استفاده می‌شد. با توجه به تیراژ بسیار بالای کتاب در سال‌های اخیر و با توجه به سرعت صحافی پایین با چسب های سنتی، عموماً مشکلات زیاد در تحویل کتب ایجاد می‌شد. با ارائه چسب‌های گرم و سرد سرعت کاربری بسیار بالا و با استفاده از دستگاه‌های اتوماتیک سرعت صحافی افزایش سریع یافت. امروزه با استفاده از این چسب ها امکان صحافی چند هزار جلد کتاب در یک ساعت نیز ایجاد شده است.


چسب‌های صحافی آمیزه‌ای از چند پلیمر، عوامل چسبناک کننده، اصلاح کننده ویسکوزیته و پایدار کننده‌های حرارتی می‌باشند. با تغییر مقدار هریک از این اجزاء می توان خواص متفاوتی از چسب‌های گرم به دست آورد. لازم به ذکر است که در انتخاب یک چسب بایستی پارامترهای مختلفی بررسی شوند. رنگ، ویسکوزیته، زمان گیرایی، نقطه نرم شوندگی، میزان چسبندگی، قیمت و شرایط مصرف مثل نوع دستگاه و نوع جلد مشخص کننده نوع چسب مصرفی می‌باشد.

 

چسبهای سرد و کاربردهای آن

به طور کلی چسبهای سرد برای عطف کتاب به کار گرفته می­شود.

در کارگاه­های کوچک صحافی این چسب­ها، که پایه پلیمری دارند به صورت دستی و با برس اعمال می شوند. در چاپخانه­های بزرگتر، دستگاه­های متنوعی برای اعمال این قبیل چسبها وجود دارد.

خاصیت اصلی مورد انتظار از چسبهای سرد، نگهداری عطف کتاب است؛ به صورتیکه فرم یکپارچه در خلال استفاده از کتاب حفظ گردد.

این چسبها بر پایه پلی وینیل استاتتولید می­شوند و در زمره ارزانترین و در دسترس­ترین چسبها طبقه بندی می­شوند. در اصطلاح عموم، از آنها با نام چسب چوب نیز  یاد می­شود.

گونه­های تخصصی­تر چسبهای سرد مورد مصرف در این صنعت، به کاربردهائی نظیر "گرد کردن عطف کتاب"، "شیرازه چسبانی"، "ایجاد انعطاف پذیری بیشتر در شیرازه کتاب" و ... مربوط می­شوند.

 

         روش مصرف چسبها ی سرد

ابتدا چسب بوسیله آب تمیز- دارای درجه حرارت متعادل- رقیق گردد. میزان آب مصرفی بر حسب نوع کار و نیاز حداکثر حدود50 درصد وزن چسب میباشد. پس از اختلاط کامل و حصول مخلوطی همگن و یکنواخت بر حسب امکانات موجود کارگاهی، چسب بوسیله غلطک ( ماشینهای مربوطه) و یا بصورت دستی بر روی سطوح کار اجرا و با توجه به دمای محیط کار، پس از تامل زمان لازم بهم چسبانده میشود.

 

معرفی برخی از انواع چسب سرد

 

  • چسب پلاستیک سرد

نوعی چسب می‌باشد که جهت چسباندن کارهایی که روکش سلفون دارند و باید به بخشی از مقوا چسبانده شوند، کاربرد دارد. این چسب شباهت زیادی به چسب صحافی سرد دارد و با قلمو به راحتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

  • چسب M

نوعی چسب سرد است که باز هم جهت چسباندن کارهای روکش سلفون مورد استفاده قرار می‌گیرید و از چسب پلاستیک بسیار قوی‌تر است. طوری که به راحتی می‌توان دو روکش سلفون را به همدیگر چسباند.

 

  • چسب صنعتی

از چسب‌هایی است که در صحافی جلدسازی برای چرمو پارچه و امثال این‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این چسب هم از چسب‌های سرد است و حلال آن تولوئن می‌باشد و حسن بسیار خوب آن تاب برنداشتن کار می‌باشد.

نقطه ضعف این چسب این است که بوی شدیدی دارد و در هوای آزاد به سرعت تولوئن آن تبخیر می‌شود. نحوه‌ی کار کردن با این چسب این است که بعد از چسب زدن باید حدود 5 دقیقه صبر کرد تا روی آن خشک شود، سپس کار را با فشار به همدیگر چسباند.

به دلیل اینکه این چسب آب ندارد و کار تاب بر نمی‌دارد از آن برای چسباندن گالینگور (کاغذ به مقوا) زیاد بهره می‌برند. زیرا به راحتی با استفاده از قلمو یا دستگاه چسب‌زن غلتکی می‌توان آن را به کار برد.

 

چسبهای گرم و کاربردهای آن

چسبهای گرم نیز عمدتا برای عطف کتاب به کار می­روند.

این چسبها عموما بر پایه اتیل وینیل استات  یا سنتتیک رابر  تهیه می­شوند و تفاوت آنها در مواد افزودنی دیگری است که بسته به فرمولاسیون آنها متغیر است.

با توجه به انواع کاغذهای موجود در بازار، این چسبها نیز گستردگی قابل توجهی به لحاظ تعداد نامهای تجاری دارند. به صورت کلی، چسبهای گرم با توجه به "کاغذهای تحریری"، "کاغذهای گلاسه" و "گرماژهای متفاوت" کاغذ و جلد مورد استفاده برای این کار تعیین و مورد استفاده قرار می­گیرند.

گونه دیگری از این چسبها برای استفاده به عنوان چسب "بغل چسبان" یا به اصطلاح چسب "جاناخنی" مورد استفاده قرار می­گیرند.

چسب صحافی گرم بهترین چسبی است که در جلدسازی و شومیز کردن به خصوص برای کتاب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این چسب به صورت گرانول (جامد) است و در حرارت خاصی مایع می‌شود و بسته به کارخانه سازنده زمان جهت چسباندن کار از 10 ثانیه تا 50 ثانیه متغیر می‌باشد.

این چسب هم باید با دستگاه چسب گرم مورد استفاده قرار گیرد و نمی‌توان با قلمو آن را به کار برد.خاصیت خوب این چسب این است که آب در آن وجود ندارد و کار تاب بر‌نمی‌دارد.

 

         روش مصرف چسبهای گرم

سطح کار تمیز و عاری از هر گونه آلودگی و گرد و خاک باشد. چسب پس از رسیدن به نقطه ذوب مناسب - بر اساس دمای کاربرد- بوسیله ماشین مخصوص و با ضخامت 0.5 تا یک میلی متر بر روی سطح مورد نظر اجرا و بلافاصله دو سطح بهم چسبانده می شوند.

بتدریج بشربه وجود مواد چسب دار طبیعی پی برد و استفاده از آنها را آموخت.در واقع اولین مادهچسب دار که بطور گسترده مورد استفاده قرار گرفته بود،موادنشاسته‌ای ،قندی ، صمغ‌ها ، و شیره‌های برخی از گیاهان بود.مثلا رومیان ازسقز، مادهچسبدار و صمغی که از درختان برگ سوزنی ، نظیرسرووکاجو یا درخت صنوبر ترشح می‌شود در صنعتکشتی سازی استفاده می‌کردند. به‌تدریج مواد دیگری مانند موم ، عسل و یا مواد ژلهمانندی از ماهی ، شاخ حیوانات یا شیر و تخم مرغ بکار گرفته شدند.

انسان بتدریج با پختن پوست حیوانات در آب ماده ای چسبناک – چسب مایع – به دست آورد.

با پیشرفتصنایع و استخراج وپالایشنفت ، ازقیرو قطران چوب و ... به‌عنوان چسب استفادهبه عمل آمد.چسب های قدیمی حالتی شبیه به قیر داشته اند و برای مثال از آنها به صورت ساروج در ساخت برج بابل استفاده شده است تا قرن بیستم تکنولوژی چسب ها پیشرفت بسیار کمی داشته است.

با کشف لاتکس که شیره سفید رنگی از درختان  آمریکای جنوبی بود صنعت چسب وارد مرحله نوینی شد.اگر چهکائوچویطبیعی (لاتکس) از مدتها قبل شناخته شده بود، اما چون حلال مناسبی برای آنموجود نبود، کاربردی به‌عنوان ماده چسبی پیدا نکرد تا اینکه با دستیابی بهروغن‌هاینفتی که کائوچو را در خود حل کرده ، مایع چسبناکی را بوجود می‌آورند، کاربرد آنبه‌عنوان ماده چسبی متداول شد.

تکنولوژی چسب ها در دهههایاخیر رشد زیادی نموده است . برای مثال ، آمار نشان می دهد که در سال 1966 در حدود هفت میلیون پوند چسب در دنیا مصرف شده است که نسبت به مصرف سال 1965 پانزده درصد افزایش داشته است.

از قرن نوزدهم بتدریج با پیدایش چسب‌های سنتتیک ساخته شده در صنعت پلیمر ، چسب‌های سنتی و گیاهی و حیوانی از صحنه خارج شده است. صنعت چسب به صورت گسترده ای در حال رشد می‌باشد و تعداد محدودی وسایل مدرن ساخت بشر وجود دارد که از چسب در آنها استفاده نشده است.  امروزه در دنیا بیش از صدها سازنده و فرمول دهنده چسب وجود دارند و این تعداد روز به روز افزایش می یابد برای مثال صنعت چسب در آمریکا بصورت یک حرفه تخصصی در آمده است که در آن هزاران نفر به کار و فعالیت مشغولند.

 

تعریف چسب

چسب ماده ای است که میتواند بین دو سطح اتصال چسبی بوجود آورد. یک اتصال چسبی دو سطح جامد به هم اتصال یافته است که لایه نازکی از یک چسب را شامل می شود .

 

خصوصیات اصلی یک چسب مرغوب

-         نباید رنگ موادی که می خواهند چسبانده شوند را تغییر دهد.

-         نباید لخته شود و باید دارای غلظت متناسب با مصرف باشد.

-         باید طوری تهیه شود که پس از استعمال به سرعت سخت شود.

-         باید خاصیت ارتجاعی داشته باشد و در برابر رطوبت نیز مقاوم باشد.

 

طبقه بندی چسب ها

طبقه بندی بر اساس نام جزء اصلی در فرمول چسب

این روش تنها برای چسب هائی که در فرمول آنها یک جزء اصلی وجود دارد ، مفید می باشد. بر مبنای این روش انواع چسب ها را در قالب طبیعی و مصنوعی می توان نام برد.


 الف ) چسب های دارای جزء اصلی طبیعی – ماده طبیعی موجود در چسب ممکن است از نوع سلولزی ویا پروتئینی باشد .

چسب های نوع سلولزی مانندچسب نشاسته ، دکسترین و یا هر صمغ گیاهی چسب های پروتئینی ممکن است حیوانی و یا گیاهی باشند . نوع حیوانی مثل آلبومین خون ، استخوان ، کازئین و غیره و نوع گیاهی مثل آرد دانه لوبیا ، آرد بادام و غیره می باشد.

 از چسب های دارای پایه مواد طبیعی به غیر از سلولزی و پروتئینی میتوان از کائوچوی طبیعی ، سیلکیات سدیم و شلاک نام برد.


ب )  چسب های دارای جزء اصلی مصنوعی – ماده مصنوعی جزء اصلی چسب ممکن است یکی از مواد ترمو پلاستیکی (مانند پلی و نیل الکل ، نایلون ، پلی اکریلیک) و یا یکی از رزین های ترموستی (مانند رزین فنلی، آمینی، اپوکسی) باشد.

 

انواع چسب

§         چسب طبیعی - معدنی

مهم ترین چسب معدنی سیلیکات سدیم می باشد ؛ این چسب خیلی کم دوام است و معمولا برای ارتقای دوام با کازیین  به صورت مخلوط استفاده می شود .

چسب سیلیکات سدیم به چسب کاغذ معروف است  و برای چسباندن کارتن و کاغذ کرافت استفاده می شود و در صنعت چاپ  نیز کاربرد دارد.

 

§         چسب طبیعی – گیاهی

نشاسته ، سریش ، دکسترین ، صمغ عربی ، سویا و چسبهای سلولزی

نشاسته معمولترین ماده برای چسباندن کاغذ بوده است ، که از آرد غلات تهیه می شود. امروزه چسبهای ترموپلاستیک جایگزین این دسته از چسبها شده اند.

 

§         چسب طبیعی - حیوانی

ژلاتین ، سریشم ، کازیین ، زیین و فیلشم ( سریشم ماهی)

چسبهای حیوانی معمولا برای جلدسازی به کار گرفته می­شوند؛ آنچه در بازار ایران متداول­تر است، چسبی است که از استخوان چهارپایان تهیه می­شود .

امروزه اغلب چسبهایی با پایه - پلی وینیل استات - جایگزین چسبهای حیوانی در صنعت شده اند.

سریشم از چسبهایی است که در صحافی کاربرد دارد و بیشتر در جلد سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این چسب باید در حرارت غیر مستقیم قرار بگیرید تا یک‌دست بماند.این چسب را با قلممو نمی‌توان کار کرد و حتماً باید با دستگاه سریشم‌زنی مورد استفاده قرار گیرد.

 

§         چسب های سنتزی (مصنوعی)

مواد اولیه این چسب ها را مواد شیمیایی مصنوعی تشکیل می دهند و امروزه اکثر چسب های مورد استفاده در صنایع از این دسته هستند. مواد تشکیل دهنده ی چسب های مصنوعی عبارتند از :

 

رزین : ماده خالص چسب ؛ سبب اتصال سطوح به یکدیگر

سخت کننده :موادی است برای سخت شدن و اتصال و استحکام چسب

حلال ها :موادی است برای سیالیت چسب و پخش یکنواخت رزین بین سطوح

قدرت دهنده ها : موادی است برای تقویت و استحکام لایه چسب

رقیق کننده ها : موادی است برای کنترل جاری شدن چسب و میزان نفوذ آن

پایدار کننده ها :موادی  است برای پایداری و دوام لایه چسب

مواد پر کننده : موادی برای کنترل ضریب انبساط حرارتی و مقاومت حرارتی چسب

کاتالیزور : موادی برای گیرایی چسب در زمان کوتاه – انعقاد سریع تر چسب –

 

 

چسب مصنوعی – ترموپلاست ( گرمانرم )

این چسبها در اثر حرارت نرم می شوند و تغییر شکل می دهند و در اثر از بین رفتن حرارت سخت می شوند.

چسب مصنوعی – ترموست ( گرماسخت )

این چسبها در اثر حرارت سخت می شوند و در اثر حرارت دادن مجدد  تغییر شکل نداده و به همان شکل باقی می مانند.

چسبهای صحافی بسته به نوع کاربرد، انواع و اقسام مختلفی دارند.

اما اغلب چسبهای مورد استفاده در این صنعت باپایه های رزینی و پلیمری متفاوت در دسته ی چسبهای ترموپلاستیک قرار دارند.

 اجزای تشکیل دهنده چسب‌ها
مواد پلیمری
چسب‌ها ، همگی حاوی پلیمر هستند یا پلیمرها در حین سخت شدن چسب‌ها بوسیله واکنش شیمیایی پلیمر شدن افزایشی یا پلیمر شدن تراکمی حاصل می‌شوند. پلیمرها به چسب‌ها قدرت چسبندگی می‌دهند. می‌توان آنها را به صورت رشته‌هایی از واحدهای شیمیایی همانند که بوسیله پیوند کووالانسی به هم متصل شده‌اند، در نظر گرفت.

پلیمرها در دماهای بالا روان می‌گردند و در حلال‌های مناسب حل می‌گردند. خاصیت روان شدن آنها در چسب‌های حرارتی و خاصیت حل شوندگی آنها در چسب‌های بر پایه حلال ، یک امر اساسی می‌باشد. پلیمرهای شبکه‌ای در صورت گرم شدن جریان نمی‌یابند، ممکن است در حلال‌ها متورم گردند، ولی حل نمی‌شوند. تمامی چسب‌های ساختمانی ، شبکه‌ای هستند، زیرا این مورد خزش (تغییر شکل تحت بار ثابت) از بین می‌برد.
افزودنیهای دیگر
بسیاری از چسب‌ها ، علاوه بر مواد پلیمری دارای افزودنیهایی هستند از قبیل:


    مواد پایدار کننده در برابر تخریب توسط اکسیژن و UV.
    مواد نرم کننده که قابلیت انعظاف را افزایش می‌دهد و دمای تبدیل شیشه‌ای (Tg ) را کاهش می‌دهد.
    مواد پر کننده معدنی که میزان انقباض در سخت شدن را کاهش می‌دهد و خواص روان شدن را قبل از سخت شدن تغییر می‌دهد و خواص مکانیکی نهایی را بهبود می‌بخشد.
    مواد تغلیظ کننده.
    معرف های جفت کننده سیلانی.

منابع:

http://ketabdarrahang.persianblog.ir/tag/%DA%86%D8%B3%D8%A8