سولفات آلومینیوم به صورت های مختلفی برای خریداران مختلف عرضه می شود. کیمیا پارس شایانکار سولفات آلومینیوم را در ۴ گرید مختلف عرضه می کند:

• پودر مشی ۱۰۰ (۹۰%)
• دانه بندی ۳-۵ میلیمتر(۹۰%)
• دانه بندی ۱-۳ میلیمتر(۹۰%)
• مخلوط پودر و دانه بندی (۹۰%)

سولفات آلومینیوم در آب محلول بوده (۳۶٫۴گرم در ۱۰۰ میلی لیتر آب، ۲۰ درجه سانتی گراد) و برخی از مهم ترین کاربرد های آن به طور عمده عبارت است از:

• استفاده به عنوان به طور عمده به عنوان عامل لخته کننده در تصفیه آب و فاضلاب
• استفاده در رنگرزی کاغذو پارچه به عنوان تثبیت کننده رنگ
• استفاده در واحد ها و کارخانجات تولید و بازیافت کاغذ

سولفات آلومینیوم فرار و اشتعال پذیر نمی باشد، اما به شدت اسیدی می باشد. وقتی به صورت محلول با آب ترکیب شود حالت اسیدی پیدا کرده وpH آن می تواند به کمتر از ۲ برسد که در صورت تماس با پوست ممکن است موجب سوختگی شیمیایی یا در تماس با فلزات سبب خوردگی آن ها شود. بنابراین پیشنهاد می شود هنگام کار با این ماده دستورالعمل های ایمنی کار با مواد شیمیایی را رعایت کنید. همچنین توصیه می شود، برای نگهداری و انتقال محلول سولفات آلومینیوم از ظروف و اتصالات پلیمری و یا مقاوم در برابر خوردگی استفاده شود.
سولفات آلومینیوم به ندرت به صورت خالص و بی آب یافت می شود. این ماده به شکل های مختلف آبدار می شود.که معمول ترین این شکل ها ۱۲ آبه و ۱۴ آبه است.

روش های تولید سولفات آلومینیوم

روش های مختلف تولیدسولفات آلومینیوم بر اساس واکنش اسید سولفوریک با ترکیبات حاوی آلومینیوم می باشند. دو روش مرسوم برای تولید سولفات آلومینیوم بشرح زیر می باشند:

روش اول: سولفات آلومینیوم را می توان از طریق افزودن آلومینیوم هیدروکسید ( Al(OH)₃ ) به اسید سولفوریک ( H₂SO₄) ) بر اساس واکنش زیر تولید می شود:

۲Al(OH)₃+3H₂SO₄ → Al₂(SO₄)₃+6H₂O

روش دوم: همچنین با گرم کردن آلومینیوم فلزی در محلول سولفوریک اسید نیز می توان سولفات آلومینیوم را تولید کرد:

۲Al_s+3H₂SO₄ → Al₂(SO₄)₃+3H₂

کاربردهای سولفات آلومینیوم در صنایع مختلف

استفاده از سولفات آلومینیوم در صنعت تصفیه آب و فاضلاب

بزرگ‌ترین کاربرد صنعتی سولفات آلومینیوم استفاده در فرایند تصفیه آب است. از آنجایی که تصفیه آب آشامیدنی و فاضلاب یکی از جنبه های جدایی ناپذیر زیرساخت های مدرن است، آلومینیوم سولفات به مقدار زیادی در این بخش استفاده می شود. در فرایند تصفیه آب، سولفات آلومینیوم موجب به هم چسبیدن و انعقاد (Coagulation) ناخالصی ها به صورت ذرات بزرگ‌تری می شود. این ذرات بزرگ در پایین حوضچه تصفیه به راحتی ته نشین می کنند یا از طریق فرایند فیلتراسیون از آب جدا می شوند. این فرایند، لخته سازی یا انعقاد سازی نامیده می شود.تحقیقات نشان می دهد آلومینیوم سولفاتی که از این طریق برای تصفیه آب آشامیدنی استفاده می شود، منبع اصلی گاز سولفید هیدروژن در سیستم های فاضلاب است. استفاده از انعقاد کننده های پایه آلومینیومی ممکن است منجر به افزایش اندکی در سطح آلومینیوم آب های تصفیه شده شود، اما با توجه به میزان انعقاد کننده به کار رفته این سطح مشکلی برای سلامت مصرف کنندگان ایجاد نمی کند. البته استفاده نا مناسب و بیش از حد سولفات آلومینیم ممکن است موجب آلودگی آب گردد. در برخی موارد از خاصیت لخته سازی سولفات آلومینیوم، به منظور منعقد کردن ذرات و در نتیجه شفاف کردن آب استخرها نیز استفاده می گردد.

استفاده از سولفات آلومینیوم در صنعت رنگرزی

زمانی که سولفات آلومینیوم به مقدار زیاد در آب خنثی یا کمی قلیایی حل شود، رسوب ژل مانند هیدروکسید آلومینیوم در پایین ظرف ته نشین می کند. در رنگ رزی و چاپ بر روی لباس، رسوب ژلاتینی به ثبات رنگ بر روی الیاف لباس از طریق غیر محلول کردن رنگدانه ها، کمک می کند. آلومینیوم سولفات به عنوان ماده تثبیت کننده در فرآیند رنگرزی مورد استفاده قرار می گیرد. تثبیت کننده ماده ای است که به چاپ و پرینت روی کاغذ و پارچه کمک می کند. سولفات آلومینیوم وقتی با آب مخلوط شود ، هیدروکسید آلومینیوم ژل مانند تشکیل می شود که از طریق تسهیل جذب رنگ توسط الیاف به عمل رنگرزی کمک می کند. همچنین سولفات آمونیوم از طریق غیر محلول ساختن رنگ ها در آب، باعث ثبات رنگ پارچه ها می شود. از این کاربرد سولفات آلومینیوم از ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد استفاده می شده است.

استفاده از سولفات آلومینیوم درکشاورزی

در برخی موارد از سولفات آلومینیوم به منظور کاهش pH خاک باغات و زمین های کشاورزی استفاده می شود. دلیل این عمل هیدرولیز سولفات آلومینیوم و شکل گیری رسوبات آلومینیوم هیدروکسید و محلول اسید سولفوریک رقیق می باشد. برخی از پرورش دهندگان گل ادریسی یا هورتانسیا از خاصیت اسیدی سولفات آلومینیوم برای تغییر رنگ این گل استفاده می کنند، چراکه رنگ گل های این گیاه به شدت تحت تأثیر pHخاک قرار دارد.

استفاده از سولفات آلومینیوم در صنعت بهداشتی آرایشی

سولفات آلومینیوم به عنوان آلوم آلومینیوم نیز شناخته می شود. آلوم ها نمک های دو سولفاته با فرمول عمومیAM(SO₄)₂.12HO₂ هستند. در این فرمول A نشان‌دهنده یک کاتیون تک ظرفیتی مانند پتاسیم یا آمونیوم و Mبیانگر یک یون فلزی ۳ ظرفیتی مانند آلومینیوم است.آلومینیوم پتاسیم سولفات و یک شکل دیگر آلوم، آلومینیوم آمونیوم سولفات، از جمله مواد پر استفاده در مواد ضد تعریق می باشند. به دلیل خاصیت آنتی باکتریالی سولفات آلومینیوم،از این ماده در تولید برخی از مواد ضد تعریق استفاده می شود. همچنین در بسیاری از کشورها از سولفات آلوم برای درمان تعریف بیش از حد استفاده می شود. از سولفات آلومینیوم به عنوان عامل منقبض کننده در قلم های بند آور خون برای جلوگیری از خون ریزی بریدگی های کوچک استفاده می شود.

کاربردهای سولفات آلومینیوم در صنایع دیگر عبارت اند از:

در صنعت ساخت و ساز از سولفات آلومینیوم به عنوان یک عامل ضد آب و بهبود دهنده بتون استفاده می شود. کاربرد دیگر سولفات آلومینیوم استفاده به عنوان عامل کف کننده در فوم های آتش نشانی است. آلومینیوم پتاسیم سولفات معمولاً در پودرهای خمیر مایه استفاده می شوند. سولفات آلومینیوم همچنین برای کنترل رشد جلبک، در استخرها، دریاچه ها و آب راه ها استفاده می شود.همچنین سولفات آلومینیوم در تولید چرم، کودهای کشاورزی، صابون سازی، داروسازی، و تهیه کاتالیست های شیمیایی کاربرد دارد.

نحوه تجزیه سولفات آلومینیوم در دمای بالا در صنایع

سولفات آلومینیوم وقتی تا دمای ۵۸۰ تا ۹۰۰ درجه سانتی گراد گرم شود، به گاما آلومینا و تری اکسید سولفور تجزیه می شود. سولفات آلومینیوم با آب ترکیب شده و نمک های آبدار با ترکیبات مختلف تولید می کند.
سولفات آلومینیوم با بی کربنات سدیم واکنش می دهد که به این ترکیب کف تثبیت کننده افزوده می شود تا کربن دی اکسید لازم برای کف های آتش نشانی تولید گردد:

Al₂(SO₄)₃+6NaHCO₃    →   ۳Na₂SO₄+2Al(OH)₃+6CO₂

مخاطرات کار با سولفات آلومینیوم

در صورتی که سولفات آلومینیوم خورده شود یا استنشاق گردد خطرناک است، استنشاق سولفات آلومینیوم باعث سرفه و نفس تنگی می گردد. در اثر تماس سولفات آلومینیوم با چشم یا پوست، احساس سوزش، خارش،قرمزی و درد به وجود می‌آید. خوردن یا بلعیدن سولفات آلومینیوم، باعث سوزش شدید در معده و روده ها می شود. فردی که سولفات آلومینیوم را خورده است ممکن است دچار اسهال و استفراغ و تهوع گردد. در صورت اضافه کردن آب به سولفات آلومینیوم، سولفوریک اسید شکل می‌گیرد که این ماده به دلیل خاصیت اسیدی در صورت تماس با پوست باعث سوزش و یا سوختگی شیمیایی می گردد. در شکل زیر لوزی خطر سولفات آلومینیوم آورده شده است

لوزی خطر برای سولفات آلومینیوم

نحوه امداد رسانی پس از تماس مستقیم با سولفات آلومینیوم

اگر سولفات آلومینیوم با پوست یا چشم تماس پیدا کند، محل تماس را به مدت ۱۵ دقیقه با آب شست و شو دهید. در صورت استنشاق سولفات آلومینیوم فوراً محل آلوده را ترک کنید و در هوای تازه نفس بکشید. در صورت خوردن یا بلعیدن سولفات آلومینیوم، یک لیوان شیر بنوشید و سپس به اجبار استفراغ کنید. اگر سولفات آلومینیوم با پوست تماس پیدا کرد، لباس های آلوده را از بدن خارج نموده و محل تماس با پوست را با آب بشویید. در صورت تماس سولفات آلومینیوم با دست برای خنثی سازی اثر آن می توان از محلول رقیق سودا اش یا آهک استفاده نمود.

نحوه ایمن حمل و نقل و نگهداری سولفات آلومینیوم

سولفات آلومینیوم به علت pH پایینی که دارد و همچنین اسیدی که در محصول وجود دارد از خورندگی ضعیفی برخوردار است از این جهت توصیه می شود لوله ها، اتصالات و کلیه ظروفی که در مجاورت محلول سولفات آلومینیوم قرار دارند از جنس مواد پلاستیکی، فایبرگلاس، فولاد ضد زنگ یا دیگر مواد مقاوم باشند.
سولفات آلومینیوم باید در محلی خشک و خنک و درون بسته بندی دوجداره نگهداری شود و با سایر مواد مخلوط نشود. چون تمامی کریستال ها زمانی که در دمای بالا و تحت فشار قرار بگیرند حالت کریستالی خود را از دست داده و شیرابه از محصول خارج می شود و کریستال‌ها به یکدیگر می چسبند.به دلیل اینکه سولفات آلومینیوم جاذب رطوبت هوا است، برای نگهداری پودرها مکان نگهداری حتماً باید خشک باشد و ضمناً تحت فشار قرار نگیرند در غیر این صورت دانه های پودر به یکدیگر چسبیده و تشکیل کلوخه می‌دهند. باید مراقب بود سولفات آمونیوم خیس نشود چراکه این ماده آب را جذب می کند و باعث می شود سطوح آن لغزنده و لیز شود. ممکن است پس از تخلیه مقدار کمی سولفات آلومینیوم در ظروف نگهداری باقی بماند. بنابراین باید پس از تخلیه ظرف نگهداری باید آن را به دقت تمیز شده و با مقدار زیاد آب شست و شو داده شود. در صورت لزوم برای خنثی سازی اثر سولفات آلومینیوم باقی مانده می توان از سودا اش یا آهک استفاده نمود.
آلومینیوم سولفات کاربردهای مختلفی در بخش های گوناگون دارد، با این وجود به خاطر خاصیت اسیدی آن باید به دستورالعمل های ایمنی کار با مواد اسیدی توجه داشت

کاربرد جوش شیرین  دامی در جیره های دام و طیور

در کشور ایلات متحده آمریکا، جوش شیرین بعنوان یک ترکیب بی ضرری  و قابل استفاده در غذای دام و طیور شناخته شده و توسط FDA نیز تایید شده است.

بی کربنات سدیم | جوش شیرین، یک ترکیب شیمیایی با کاربردهای فراوانی در تغذیه دام و طیور می باشد. جوش شیرین اگر چه خاصیت بازی (قلیایی) ضعیفی دارد ولی دارای خاصیت بافری مناسبی بوده و با جلوگیری از تغییرات شدید pH به حفظ تعادل اسید- باز بدن جانداران (دام و طیور) کمک می نماید. امروزه استفاده از موادی با خاصیت بافری برای حداقل رساندنی اثرات منفی اسیدی شدن جیره های غذایی امری ضروری می باشد، به همین دلیل مصرف مواد بافری مانند جوش شیرین | بی کربنات سدیم در تغذیه دام و طیور بسیار مرسوم شده است. در موارد اسیدوز (اسیدوز متابولیک در گاو)، خاصیت قلیایی  جوش شیرین موجب حفظ تعادل اسید- باز در بدن جانداران می شود و در موارد از دست دادن و کاهش یون بی کربنات، می تواند این کمبود را جبران نماید (استرس گرمایی در طیور گوشتی و تخم گذار و نیاز بدن طیور تخمگذار به بی کربنات سدیم برای بهبود و افزایش کیفیت پوسته در اوایل و اواخر دوره تولید). در فصل های گرم سال می توان تا یک سوم نمک جیره طیور را با بی کربنات سدیم جایگزین نمود.

از بیکربنات سدیم | جوش شیرین دامی گاهی اوقات برای افزایش کیفیت پوست تخم مرغ یا مقابله با اثرات ناشی از استرس گرمای استفاده می شود. بی کربنات سدیم می تواند در وقوع نقرس از طریق ساخت ادرار قلیایی مؤثر واقع شود، که همراه با سطوح بالای کلسیم می تواند یک واسط مناسب برای تشکیل سنگ های کلیوی باشد. جوش شیرین هم اکنون در مرغداری های گوشتی اکثر کشورهای دنیا استفاده می شود که مقدار مؤثر جوش شیرین در حدود ۲ تا ۳ کیلوگرم در یک تن دان می باشد.

همچنین جوش شیرین گاوی در جیره گاوهای شیری به‌عنوان منبع بی‌کربنات مورد استفاده قرار می‌گیرد و به‌عنوان منبع تأمین سدیم بدون کلرید در جیره طیور نیز مورد استفاده قرار می‌گردد.

در گاوهای شیرده به منظور حفظ ظرفیت بافری شکمبه، علاوه بر بی‌کربنات تولید‌شده توسط بزاق دام، نیاز به تأمین از طریق افزودنی خوراکی (جوش شیرین دامی) نیز می‌باشد.

جوش شیرین دامی با تأمین بی‌کربنات در شکمبه گاو و سایر دام ها و حفظ وضعیت میکروفلور طبیعی شکمبه با ایجاد تعادل کاتیون آنیون جیوه  و نیز کاهش میزان تخمیر نامطلوب در شکمبه، در بهبود میزان چربی شیر و همچنین کاهش عوارض ناشی از استرس گرمایی نقش وسژه و بسیار مهمی دارد.

موارد استفاده از جوش شیرین دامی | بی کربنات سدیم

در ادامه برخی از مهمترین موارد استفاده از  جوش شیرین در جیره دام و به اختصار بیان شده است.

مصرف جوش شیرین برای طیور گوشتی:

• کاهش تأثیر منفی استرس گرمایی: بر اثر استرس گرمایی دفع میزان زیادی کربن دی اکسید بواسطه تنفس (له له زدن)، تعادل اسید و باز بدن طیور را به هم زده و با قلیایی شدن خون (الکالوز) پرنده ، کلسیم یونیزه خون که برای استخوان سازی و ساخت پوسته تخم مرغ ضروری است، کاهش پیدا می کند.
• پیشگیری از بیماری آسیتدر طیور
• بهبود رشد و افزایش ضریب تبدیل
•  بهبود کیفیت بستر: با جایگزینی بخشی از نمک جیره با جوش شیرین دامی، مصرف آب توسط ماکیان تا حدود زیادی کاهش یافته و مشکل رطوبت بالای بستر برطرف می شود..
• بهبود اثر بعضی از داروهای ضد کوکسیدیوزی: مصرف همزمان موننسین و سالینومایسین به همراه جوش شیرین، باعث افزایش اثر این داروها می گردد.

کاربرد جوش شیرین برای طیور تخم گذار

• کاهش اثرات منفی استرس گرمایی.
•  بهبود کیفیت و تولید و افزایش ضخامت پوسته تخم مرغ: (مخصوصاً در ابتدا و انتهای دوره تولید)

استفاده از جوش شیرین برای گاو های شیری و پرواری

• کمک در رفع عارضه اسیدوز متابولیک.
• کمک به مشکلات ناشی از تغییرات جیره غذایی: جوش شیرین به علت ویژگی بافری، موجب حفظ تعادل اسیدیته در شکمبه به هنگام تغییر در جیره دام می گردد.
• بالانس و تنظیم جیره غذایی دامی برای تغییرات فصلی.
• بهبود مصرف غذا در دوره پس از زاییدن: در دوران پس از زایش، کاهش ترشح بزاق دام و کاهش فعالیت شکمبه، باعث کاهش مصرف غذا می شود که می تواند اثر منفی بر کل دوره شیرآوری دام داشته باشد که این موضوع به راحتی برگشت پذیر نیست. با اضافه نمودن جوش شیرین به جیره دام، کاهش تولید بزاق جبران گشته و با تنظیم pH شکمبه، مصرف خوراک به حالت طبیعی باز می گردد.
• بهبود کیفی و کمی شیر تولیدی: بی کربنات سدیم در حفظ تعادل اسیدیته شکمبه موثر بوده و با تحریک باکتری های تجزیه کننده مواد غذایی، موجب افزایش اسید استیک (جزء پیش ساز اسید های چرب در غده های پستانی گاو)، می شود. همچنین نشان داده شده جوش شیرین در کنترل اسیدیته شکمبه و روند هضم غذا نیز موثر است.
• کمک به هضم غذا، بهبود ضریب تبدیل و افزایش رشد.
•  کمک برای درمان نفخ در دام

افزدون جوش شیرین به شیر برای جلوگیری از فساد آن

شیر در طی مراحل تولید، نگهداری و توزیع به روش های گوناگون آلوده می شود اگر در شرایط نامساعد و غیر بهداشتی نگهداری گردد به سرعت فاسد می شود. شیرآلوده و فاسد در اثر حرارت لخته گردیده و به دو بخش مایع و دلمه تبدیل می شود که این عمل به علت بالا رفتن مقدار اسیدهای آلی سنتز شده توسط میکروب های آلوده کننده ی شیر صورت می گیرد و بیان کننده ی این است که شیر فاسد بوده است.

به منظور پوشاندن عیب و فساد شیر، برخی از دامداران یا فروشندگان متقلب شیر ، مقداری جوش شیرین به شیر فاسد اضافه میکنند که موجب خنثی شدن اسیدهای سنتز شده توسط میکروب ها شده و به این ترتیب شیر در اثر حرارت، لخته و دلمه نمی شود و فساد آن مخفی می ماند. در حالی که سایر مواد مضر حاصل از میکروب ها ممکن است همچنان فعال باقی بماند و با مصرف شیر فاسد اختلالاتی در بدن به وجود آید.